Over lever

Eind 2015 kreeg ik de diagnose borstkanker. Gelukkig was het goed te behandelen. In 2016 heb ik chemotherapie in combinatie met immunotherapie gehad. Na de chemo ben ik geopereerd en bestraald, en aansluitend heb ik nog 5 jaar lang antihormoontherapie gehad om te voorkomen dat de kanker terug zou komen. In mei 2025 blijkt het toch weer mis: er zitten verschillende plekjes op de lever. Uit de onderzoeken die volgen, blijkt dat ook deze hormoongevoelig zijn, net als de tumoren destijds. Het is dus uitgezaaide borstkanker.

Heel eerlijk? Ik weet het niet precies. Het lijkt mij niet helpend om te weten hoeveel plekjes er zijn en hoe groot ze zijn. Ik richt me liever op de positieve dingen. Bijvoorbeeld op het feit dat mijn leverwaarden na twee maanden behandeling alweer op een gezond niveau zijn. Dat de tumormarkers fors gedaald zijn. Dat ik me fit voel en genoeg energie heb om te wandelen, suppen, krachttrainen en zelfs hardlopen. Volgens de oncoloog is uitgezaaide borstkanker zelden te genezen, maar kun je er wel heel wat jaren mee leven. Ik ben graag een uitzondering en blijf hopen op genezing. Zolang als ik kan.

Sinds half juni volg ik opnieuw antihormoontherapie: elke dag een tabletje slikken om te voorkomen dat mijn lijf nog hormonen aanmaakt die de groei van mijn type kankercellen stimuleren.

De behandeling wordt aangevuld met een doelgerichte therapie (CDK4/6-remmers). Het doel is duidelijk: de groei van foute cellen afremmen. Daarom slik ik telkens een aantal weken pillen die als vervelende bijwerking hebben dat de hoeveelheid witte bloedcellen afneemt. Daarom is er na elke paar weken slikken een herstelperiode. Even alleen antihormoontherapie om de witte bloedcellen de kans te geven zich te herstellen. Blijkt uit het bloedprikken dat ze weer voldoende aanwezig zijn? Dan kan ik door naar de volgende ronde.

De doelgerichte therapie bestaat dus uit ‘kuren’ van twee weken slikken en twee weken stoppen. De anti-hormoontablet neem ik dagelijks. Zolang de pillen hun werk blijven doen, blijf ik ze slikken. Er is dus niet een van tevoren bepaald aantal kuren, zoals bij chemotherapie. Eigenlijk hoop je dat je eindeloos door kunt gaan, want dat betekent dat de behandeling effectief is. Dat kan jaren duren.

Nee, het zijn geen chemopillen. Chemotherapie is echt iets anders, waarbij ook de gezonde cellen vaak worden afgebroken. Dat is met de therapieën die ik volg niet het geval, alhoewel er natuurlijk wel bijwerkingen zijn.

Ja, maar alles wat je aandacht geeft groeit, dus laten we hier vooral niet te lang bij stilstaan. De bijwerkingen van antihormoontherapie kun je vergelijken met overgangsklachten (zoals opvliegers). De belangrijkste bijwerking van de doelgerichte therapie is het dalen van de witte bloedcellen.

Nee, helaas is dat geen optie op dit moment. Uitgezaaide borstkanker is ook echt iets anders dan leverkanker. Je lost het dus niet op met een operatie, omdat de plekjes verspreid zijn over de lever. Een levertransplantatie leek mij een fijne oplossing. Maar los van het feit dat er niet heel veel levers in de aanbieding zijn, mag je volgens het protocol niet transplanteren als iemand kanker heeft. Jammer!

Ja, in principe mag ik alles doen en ervaar ik op dit moment ook geen fysieke beperkingen. Maar het is wel belangrijk om stress te vermijden en voldoende rust te pakken. Maar dat geldt eigenlijk voor iedereen, toch?!

Niet per se, maar als je weinig witte bloedcellen hebt, zal je lijf wel moeite hebben om een infectie of virus zelf weg te werken. Ik loop niet continu met een mondkapje, maar ben wel voorzichtig in grote mensenmassa’s, drukke bussen en andere plekken waar je snel iets kunt oplopen.

Hebben we afgesproken en ben je verkouden of heb je een andere besmettelijke ziekte? Dan kunnen we onze afspraak beter verzetten naar een ander moment.

Voor jou! En voor mezelf, want nu hoef ik niet telkens opnieuw hetzelfde verhaal te vertellen 😉 Ik vind het heel fijn dat je met me meeleeft en af en toe even checkt hoe het gaat. Maar het is ook fijn dat we het over andere dingen kunnen hebben als we elkaar spreken of appen.

Simpel. Het feit dat je dit leest, geeft mij al veel steun. Ik vind het fijn dat je met me meeleeft. Letterlijk: mee LEVEN, zo lang en zo gezond mogelijk. Soms vind ik een belletje fijn en een goed gesprek, een andere keer wil ik er even helemaal niet aan herinnerd worden dat ik ziek ben. Soms ga ik graag op pad of iets anders leuks doen samen, een andere keer ben ik misschien liever even alleen. Soms reageer ik meteen als je me appt, een andere keer ben ik lekker lang offline en laat een reactie wat langer op zich wachten. Maar ik ben dankbaar voor elke vorm van support.